De dagen
worden korter en kouder, het buitenwater voelt al hard aan, echter blijft het
binnen in het zwembad steken op een tropische 35 graden.
Het is hierdoor gelukkig alweer bijna tijd om de halfjaarlijkse winterwisselbeker
van de
“Mannen v/d Maandagavond” competitie uit te doen reiken.
Een slopend klassement waarbij het afgelopen WK Rugby in Japan kinderspel leek
en automatisch alle aanwezige mannen die trainen op de maandagavond tijdens het
master uur (on)vrijwillig aan deelnemen.
Wederom
wist niemand inclusief de jury niet wat de criteria waren om de wisselbeker te
winnen, de steekpenningen hebben hoe dan ook zeker geholpen aangezien Ruud deze
zomer met de titel aan de haal is gegaan.
Volgens de zoekgeraakte regels zal Ruud de eer hebben de wisselbeker aan de
nieuwe winnaar uit te reiken tijdens de winter editie 2019-2020.
Hieronder het officiële verslag van die roemruchte avond in juli.
Mannen van de maandagavond
Wisselbeker bokaal
Zomer editie 2018 – 2019
01-07-2019
Sport complex Dukdalf
Reede 2a, 3232 CV Brielle
Welkom bij het halfjaarlijkse mannen v/d maandagavond wisselbeker defilé.
De strijd voor dit jaar was wederom één voor in de geschiedenisboeken en werd gekenmerkt door een zeer close finish.
Waarbij de editie van vorig jaar nog werd beslist op basis van uiterlijke, intelligentie, fysieke conditie, gemiddelde snelheid, algemene inzet, nederigheid, drijfvermogen, woonplaats, kleur haar en auto maar voornamelijk achternaam.
Is de huidige editie op basis
van geen van alle eerdere genoemde criteria besloten.
Hierdoor heeft de jury een harde en onbeweegbare voorselectie gemaakt onder de
inzendingen, zelf na officiële protest en meerdere dreigmails aan
klachten@mannenvdmaandagavond.nl is één deelnemer uitgesloten van deelnamen.
De huidige editie werd helaas ook gekenmerkt door afwezigheid, afzeggingen, blessures, skivakanties, belasting ontduiking in Monaco, excuses over bruggen, files, studie, windmolens, bomen, metro’s, trammen, ellebogen, polsen, vingers, schouders, borrels met werk. Belgen, Duitsers en als klap op de vuurpijl Sri Lanken……Sri Lanktianen…..Sri Lankezen… Inwoners van Sri Lanka.
Gelukkig voor sommige van de deelnemers zijn één of meerdere van zo juist genoemde kenmerken persoonseigen deugden en dit maakte het voor de andere deelnemers bijna onmogelijk om nog te winnen. (zelfs met meerdere steekpenningen aan de jury).
We zullen de titelstrijd tussen drie groot mannen (v/d maandagavond) tot het laatst bewaren.
Net naast het podium een nieuw
maar niet minder volwaardig lid van dit select gezelschap een wijnconnaisseur
in hart en vooral lever & nier, en verdediger van de eer van dit gezelschap
op de openlucht clubkampioenschappen van afgelopen zaterdag…
Een vierde plek en applaus voor Kees.
Op de hielen gevolgd door een
fenomeen en begrip in binnen en buitenland, reist de wereld rond met als doel
zo hardmogelijk zwemmen.
Had een zeer sterk begin van het seizoen maar werd, wat voor ons normale
sterveling ongetwijfeld dodelijk was geweest, getroffen door een blessure aan
het been en moest verplicht rust houden van de dokter….. En juist dit heeft hem
dan ook de titel kans ontnomen, want een briefje van de dokter wordt gezien als
mechanische doping binnen dit klassement.
Desalniettemin een applaus voor Erik op plek vijf.
Vervolgens komen we in de onderklassen van de competitie, de bierteams, de frikandel eetwedstrijdkampioenen van chersonissos de mensen die er altijd waren, nooit waren of op het laatste moment lieten afweten.
Laatste plaats, met maar één
benoemingswaardige afwezigheid, altijd op tijd, altijd voor aan de rij, een
magisch hervullende shampoofles, een voorliefde voor de Franse taal en cultuur
Michel Hoek, Zeer spijtig volgend jaar beter.
Met een vermelding voor Timo
onderaan het klassement.
Timo zag vanaf het begin van het seizoen al zijn kans schoon om punten te
scoren….. echter om te winnen moet je minimaal één keer aanwezig zijn en is
hierdoor unaniem gediskwalificeerd door de jury wegens technische fout.
Terug naar het podium en misschien toch wel de spannendste strijd in de afgelopen 75 jaar.
Het podium wordt afgesloten door
Jies op de derde plaats.
Met een permanent defecte pols-hand-onderarm combinatie scoorde Jies vanaf het
begin van het seizoen al flink punten, echter werd alles te niet gedaan door
een wisselvallige afwezigheid en een niet te stoppen motivatie om maar door te
willen zwemmen want rust is voor watjes.
Vervolgens wordt het toch echt
heel spannen.
Een strijd der giganten allebei hebben al ontelbare uren in de file gestaan,
liter bier weg getankt tijdens trainingsuren, en uren aan het startblok
gehangen
Ruud is een fenomeen met onbreekbare werkethiek en liet een constante afwezigheid gedurende het gehele jaar zien en was hierdoor dan ook geoogd titel kandidaat.
Maar daar was de Niels, aan het
begin van het jaar constant aanwezig en dus kansloos, echter daar kwam
halverwege het seizoen toch echt verschil in met een genadeloze eindsprint der
afwezigheid heeft hij veel goedgemaakt en lag op een zeker punt toch echt aan
kop.
Maar daar kwam net voor het eind van de strijd toch echt een eind aan, toen
Ruud een klein hulpeloos en ook zwembroek loos jongentje te hulp schoot en de
harten van de jury deed smelten.
Tevens heeft ene F. Legerstee de jury laten weten niks anders dan winst voor
Ruud te doen accepteren onder bedreiging aan het adres van de jury.
Applaus voor Niels op een tweede plek.
En deze zomer de zonnegod van de Dukdalf Ruud eerste plek.